KAHRAMANMARAŞ merkezli depremin ardından Hatay’dan Aksaray’a gelen ve hayırseverlerin desteğiyle eşi ve 2 çocuğuyla konuta yerleşen Leyla Uçar, “Duvarın patlamasıyla ayağım duvarın altında kaldı. Enkazın altında kalanların bağırışlarını duyanlar, “Geceleri aradan geçen zamana rağmen uyuyamıyorum. Hala yıkılacak mı diye duvarlara bakıyorum.”
Hatay’da yaşayan kebap ustası Mehmet Uçar, deprem felaketinin ardından eşi Leyla ve 2 çocuğuyla birlikte Aksaray’a geldi. Burada hayırseverlerin kiraladığı evde kalan aile, depremin korkunç izlerinden kurtulmaya çalışıyor. Eşinin deprem gecesi işte olduğunu belirten Leyla Uçar, “Deprem günü 2 oğlumla evdeydik. Depremden 10-15 dakika önce kedi sesiyle uyandım. .kedi çok garip ses çıkartıyordu bize sinyal mi veriyordu onu ben de bilmiyordum kediye mama vermeme rağmen sesini kesmedi tekrar yattım tekrar uyandım Depremde çocuklarımın sesi geldi. Kedi de mi enkaz altında kaldı yoksa kayboldu mu bilmiyorum’ dedi.
2 katlı müstakil evde yaşadığını ifade eden Uçar, “Çocuklarım ağlıyordu. Ne yapacağımı şaşırdım. Sonra çocuklarımı dışarı çıkardım. Bu sırada duvar patlayınca ayağım duvarın altına takıldı. “Yardım edemedim çünkü meşguldüm. Daha sonra binamızın doğalgazı söküldü, gaz kokusu geldi. Ve şiddetli yağmur yağıyordu. Kendi çabalarımla kurtuldum. Uzun zaman geçmesine rağmen geceleri uyuyamıyorum. Hala duvarlara bakıyorum yıkılır mı diye. yine memleketimiz Çünkü hiçbir şeyimiz kalmadı. Çok zor günlerden geçtik. Önümüzde cesetler, ağlayan insanlar, ‘İmdat, imdat’ sesleri duyduk ama hiçbir şey yapamadık. Bu çok üzücü bir durum. Allah bir daha böyle bir felaket yaşatmasın’ diye canla başla çalıştığını belirten Mehmet Uçar, şöyle konuştu: ‘Deprem olunca hemen dışarı çıktık. Elektrik gitti. Tesisimizin karşısındaki Mozaik Otel’in çökmesiyle ortalık toz duman oldu. Deprem durunca evime gitmek için yola çıktım. Binaların yıkılmasıyla tüm sokaklar kapatıldı. 20 dakikalık molayı 1 saatte kat edebildim. Ailemi yarım saat sonra evimizin ötesindeki kapalı çarşı alanında bulabildim. O gün bir kıyamet yeriydi. Çok dramatik bir resimdi. 1997’de Hatay’da deprem oldu. Hiç bu kadar büyük ve yıkıcı bir deprem görmemiştik. O yıl Ramazan ayında deprem oldu. Geceyi dışarıda, komşumuzun taksisinde yatarak geçirdik. Bu sefer çok farklıydı ve daha uzun sürdü.”
Uçar, deprem sabahı gün ağardığında herkesin felaketle karşı karşıya kaldığını söyledi. “Yardım istedi. Bakkalımız vardı, binası yıkıldı. İçinde çocuklar ve kedi vardı. Onlar vefat etti, karşı apartman da yıkıldı” dedi.
